Biofase trekt aan de alarmbel
Nog nooit is het zo duidelijk geweest dat het de slechte richting opgaat met ons milieu. De ijskappen zijn aan een gevaarlijk tempo aan het smelten, er komt te veel methaan vrij in de atmosfeer, de zeeniveaus stijgen sneller dan we hadden verwacht en het klimaat is overal aan het verschuiven. Het staat dus buiten kijf dat we met z’n allen moeten samenwerken om de ernstigste gevolgen van deze problematiek in te dijken. Sinds 3 juli 2021 is er een richtlijn tegen ‘plastic voor enkel gebruik’ in werking en lijkt daarmee op dat gebied een stap genomen te zijn. De Belgische invoerder van Biofase trekt echter aan de alarmbel, want… ondanks de goede intenties, blijkt de wet niet al te slim verwoord te zijn. Gelukkig heeft Biofase al alternatieven voor de eigen producten voorzien. Natuurlijk zouden we jou als journalist, vlogger, blogger of influencer graag enkele staaltjes opsturen om uit te proberen. Zowel artikel- als interviewaanvragen zijn daarbij welkom.
Klik op de link hierboven om het hele persbericht te downloaden in verrijkt pdf-formaat
Na maanden van nagelbijten en niet kunnen werken kreeg Biofase goed nieuws van het FAVV (‘Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen'): na een lange analyse over de aard van het op avocadozaadjes gebaseerde biopolymeer bleek – zoals we dat eigenlijk al wisten – dat de stof beantwoordt aan de eisen van de Kunststofverordening.
Dat betekent natuurlijk dat de rietjes van Biofase weer mogen verkocht worden… wat ons meteen ook in staat stelt om even aan de alarmbel te rinkelen.
De alternatieven
Laten we als producent van wegwerprietjes duidelijk zijn: op het eerste gezicht lijkt het vooral een goed idee om geen enkel wegwerpproduct te gebruiken – ook niet als ze biologisch afbreekbaar zijn. Helaas is de realiteit dat rietjes die je kunt blijven gebruiken heel duur zijn en… voortdurend gestolen worden. De meeste horeca-uitbaters die hebben geprobeerd om te werken met metalen rietjes, bijvoorbeeld, zullen je kunnen zeggen dat ze er voortdurend nieuwe moeten aankopen omdat hun klanten ermee aan de haal gaan… en vaak verdwijnen die gestolen rietjes dan toch nog in het afval. Bovendien blijken er zelfs in rietjes van glas poly- en perfluoralkylstoffen (PFAS) aanwezig te zijn, maar daarover later meer.
Lange tijd leek het erop dat papieren rietjes en rietjes van allerlei verschillende planten de beste oplossing zouden vormen, maar nieuw onderzoek wijst uit dat ook die hypothese een beetje te kort door de bocht is.
Een eerste minpunt is dat de productie van papieren strootjes veel meer energie vereist. Meer, zelfs: er komen 3,5 keer zoveel broeikasgassen bij vrij als bij het maken van hun vervuilende plastic varianten… en dat voor strootjes die soms een risico zijn voor patiënten met allergieën, die meer gevaar op stikken inhouden én die onveilig zijn om te gebruiken in warme vloeistoffen.
Bovendien leidt het kappen van meer bomen natuurlijk tot de vernietiging van hele bossen en hele ecosystemen, waardoor er minder bomen zijn om de koolstofdioxide uit de atmosfeer te absorberen. Er is trouwens ook meer water nodig bij het vervaardigen van papieren producten dan bij plastic – en de waterschaarste in bepaalde delen van de wereld heeft de laatste maanden pijnlijk geïllustreerd waarom ook dat een probleem kan vormen.
Het wordt nog erger, want uit een studie van de University of Florida die vorig jaar werd gepubliceerd blijkt dat de waterbestendige eigenschappen van papieren en van veel plantaardige rietjes kunnen worden toegeschreven aan het gebruik van PFAS tijdens de fabricage. Zowel versies met korte als met lange ketens werden ontdekt, zelfs nadat bedrijven vrijwillig probeerden die stoffen in steeds mindere mate te gebruiken. Wat alles nog gecompliceerder maakt, is dat verschillende verbindingen ook bij verschillende temperaturen uitlopen in het water, waardoor het heel moeilijk is om goede aanbevelingen te maken. De meeste van deze rietjes bleken dan ook niet voldoende biologisch afbreekbaar te zijn om als een volwaardig alternatief voor plastic te fungeren.
Dat het PFAS-probleem niet beperkt blijft tot de Verenigde Staten, werd onlangs duidelijk toen er aan de UAntwerpen werd vastgesteld dat bijna alle onderzochte rietjes (waarvan 20 van papier, 5 van bamboe, 5 van plastic, 5 van RVS en 5 van glas) PFAS bevatten. Enkel de RVS-rietjes bleken vrij te zijn van deze potentieel schadelijke stoffen. Dat is overigens niet verwonderlijk, want PFAS worden gebruikt om producten resistent te maken tegen snelle verwering door contact met allerlei vloeistoffen, waaronder vetten. Die behandeling maakt ze echter meteen veel minder duurzaam. Vooral kinderen lijken daarvan de dupe te zijn, aangezien zij natuurlijk minder wegen én veel vaker rietjes gebruiken dan volwassenen.
De oplossingen van Biofase
Het mag duidelijk zijn: dankzij de grondige analyse van het FAVV weten we nu zeker dat de rietjes van Biofase bij de allerbeste alternatieven op de markt zijn.
Omdat we tegelijkertijd willen blijven zorgen voor milieuvriendelijke producten als rietjes, vorken, messen, lepels, borden, verpakkingen en dergelijke meer, is Biofase ondertussen druk bezig met het ontwikkelen van volledig composteerbare productvarianten én werd er ook al overgeschakeld om innovatieve alternatieven. Wil je meer weten? Zou je graag dieper ingaan op de voorhanden problematiek en/of op de oplossingen van Biofase? Wil je Guido Castelein, de man achter Biofase, eens interviewen? Kan je recensie-exemplaren gebruiken?
Dan ben je zoals altijd aan het juist adres bij:
+32 (0)494 38 27 44
Extra: Meer over plastic en de wetgeving
Terrasjes
We kunnen nu al een tijdje weer genieten van terrasjes en sinds een paar maanden mogen we ook onze favoriete strandbars, cafés en restaurants weer binnen. Helaas: de kans is groot dat je in jouw cocktail, smoothie of milkshake nog altijd een plastic rietje zult aantreffen. Neem gerust de proef maar op de som: we dagen je uit om zelf eens op enkele plaatsen in verschillende steden te checken of je wel een ecologisch exemplaar krijgt aangeboden.
Inderdaad: Wie ze nog gebruikt, doet dat soms omdat er toch nog een grote hoeveelheid in de voorraadkamer ligt. We willen dus niet te veel met de beschuldigende vinger wijzen, maar toch: soms lijkt het alsof men bereid is om alles te doen om de richtlijnen te omzeilen of enkel geeft om de letter van de wet en helemaal niet gemotiveerd is om ons milieu wat te ontlasten, de inspanningen van mensen als Greta Thunberg ten spijt.
Dat complete verwarring soms ook meespeelt, staat echter buiten kijf, en dat heeft dan weer veel te maken met hoe de richtlijn is verwoord.
De Europese richtlijn tegen eenmalig te gebruiken plastic
Wat wordt er vanaf 3 juli nu eigenlijk verboden? Het lijstje lijkt logisch te zijn opgesteld en omvat:
· Plastic rietjes
· Plastic bestek voor eenmalig gebruik (vorken, messen, lepels en chopsticks)
· Plastic borden voor eenmalig gebruik
· Plastic wattenstaafjes
· Oxy- afbreekbare kunststoffen en voedselverpakkingen
· Geëxpandeerde polystyreenbekers
Oxo-afbreekbare kunststoffen en voedselverpakkingen en geëxpandeerde polystyreenbekers
Natuurlijk is er ook een definitie voor ‘plastic’ nodig en daar blijkt het helaas mis te lopen. ‘Plastic’ wordt in de huidige richtlijn immers gedefinieerd als ‘kunststoffen die bestaan uit materialen die zijn opgebouwd uit een polymeer waaraan additieven of andere stoffen kunnen zijn toegevoegd en die als voornaamste structurele component van eindproducten kunnen fungeren’, met uitzondering van natuurlijke polymeren die niet chemisch gemodificeerd zijn. In de richtlijn worden verven, inkten en kleefstoffen vrijgesteld.
Kunststofproducten voor eenmalig gebruik zijn producten die geheel of gedeeltelijk van kunststof zijn gemaakt en die gewoonlijk bedoeld zijn om slechts een keer of gedurende een korte periode te worden gebruikt voordat ze worden weggegooid.
Het probleem
De nieuwe EU-richtlijn is een stap in de richting van een toekomst zonder plasticafval, maar definieert plastic ook duidelijk veel te ruim. Zelfs materialen die biologisch afbreken, kunnen nu als plastic worden bestempeld, ook al laten ze geen permanente microplastics achter. Dit soort absurde definities vormt een obstakel in onze strijd tegen de wereldwijde plasticvervuilingscrisis.
Een extreem voorbeeld, misschien? Wel, in principe kunnen nu zelfs materialen die zonder inmenging of chemische processen volledig biologisch afbreken als plastic worden beschouwd. Zoals… eieren, roomijs, ketchup, en natuurlijk ook de producten waar Biofase nog zo om geroemd werd!
Door deze zeer brede definitie van kunststoffen, dreigt de EU haar mooie doelstellingen om het effect van bepaalde kunststofproducten op het milieu te verminderen en nieuwe duurzame materiaalinnovaties te bevorderen, niet effectief te verwezenlijken.
De nieuwe EU-richtlijn definieert alle synthetische polymeren en chemisch gemodificeerde natuurlijke polymeren immers als kunststoffen. Bovendien vallen alle producten die deze polymeren bevatten (zelfs minieme hoeveelheden) binnen de gegeven omschrijving; er wordt geen enkele minimumdrempel aangegeven.
Microplastics zijn kleine (< 5 mm) kunststofdeeltjes. Ze worden aangetroffen in de lucht, in het water en in ons voedsel. Deze minuscule partikels worden gevormd bij de afbraak van plastic afval, maar kunnen ook vrijkomen tijdens het gebruik, bijvoorbeeld bij het openen van plastic verpakkingen. Ze hopen zich op in de natuur en komen uiteindelijk in ons lichaam terecht. Permanente microplastics zijn moeilijk te verwijderen en verdwijnen zelfs niet altijd bij verbranding. Wat milieu- en gezondheidsrisico's betreft, is het enorm belangrijk om te weten hoe lang (micro)plastics in het milieu (of in het menselijke lichaam) blijven bestaan. De risico's die verbonden zijn aan iets dat 1-5 jaar in het milieu blijft tegenover een product dat 500 jaar nodig heeft om af te breken, zijn totaal verschillend.
De oproep van Biofase
Net zoals vele andere invoerders en producenten, doet Biofase een oproep aan de beleidsmakers binnen de EU om het begrip ‘plastic’ of ‘kunststof’ te herdefiniëren. Natuurlijke en innoverende alternatieven hebben alle mogelijke steun nodig, en Biofase zou heel graag samenwerken met de pers om deze boodschap nog sterker dan tevoren naar buiten te brengen!
Wat onze klanten zeggen over Biofase
‘Wij kopen nu rietjes gemaakt van avocadopitten. Ecologisch en héél sterk. Veel beter dan die kartonnen.’
Christine Suy
‘Biofase rietjes zijn echt super goed, ecologisch, betaalbaar en top kwaliteit!’
Jaimy Appermans
‘Biofase rietjes van de avocadopit. De beste op de markt.’
Nicole Sobry
‘Ja inderdaad, rietjes van avocadopitten! Beste variant voor plastieken rietjes.’
Michael Focquaert
‘Zonder meer het enige en beste alternatief voor plastic.’
Sigurd Tanghe
‘Top product, wij gebruiken niets anders meer @ Cafe Parti’
Wim Vandamme
Comments